De Gottmans (man en vrouw, allebei wetenschapper, al 100 jaar getrouwd en gelukkig met elkaar) doen veel onderzoek naar wat het kenmerk is van relaties die gelukkig zijn en blijven. Een van de indicatoren die ze daarvoor onderzocht hebben, is het hebben van aandacht voor elkaar. En dan niet een uur of dag per week met quality time, maar juist aandacht voor elkaar in kleine dingen.

Dus jij leest iets voor uit de krant, aan de ontbijttafel met een kopje koffie, en je partner a) reageert helemaal niet, maar gaat door waar die mee bezig was. Dus ga jij ook weer verder met lezen, en het mogelijke moment van contact is verloren. Of b) je partner zegt ‘’jeetje, zie je niet dat ik bezig ben?’’, en de basis voor irritatie verder op de dag is gelegd. Of c), je partner zegt ‘’hmm, leuk’’, of ‘’interessant’’ en heeft daarmee dus even contact gemaakt met jou. Je bent gehoord, er is even verbinding, en of er nou een diepgaande intellectuele discussie ontstaat of dat jullie het hierbij laten – het voelt gewoon heel fijn.

Partners die op de 3e manier met elkaar omgaan hebben veel meer kans op een langdurig gelukkige relatie dan degenen die de 1e of 2e manier hanteren.

En er is bij mijn weten geen enkel datingsite algoritme dat partners hierop selecteert. Ze zoeken óf op ‘’gelijkgestemdheid’’ óf op ‘’contrasterend en aanvullend’’. Maar dat is niet de sleutel tot een gelukkige relatie. Die ligt in emotionele intelligentie en relatie-bekwaamheid.

Meer lezen over de Gottmans kan hier in de New York Times, of op hun eigen website.